‘Stakingsdag is onverantwoorde aanval op Vlaamse welvaart’
Voka – Kamer van Koophandel Antwerpen-Waasland scherp voor vakbondsacties
8 november 2022
Voka – Kamer van Koophandel Antwerpen-Waasland veroordeelt de algemene staking die de vakbonden vandaag organiseren. In de huidige context van oplopende energie- en loonkosten en een dreigende economische recessie is overgaan tot zulke actie totaal misplaatst. ‘Dit is ronduit onverantwoord én onaanvaardbaar’, stelt gedelegeerd bestuurder Luc Luwel duidelijk.
Exact het omgekeerde van wat we nodig hebben: dat is volgens Voka – Kamer van Koophandel Antwerpen-Waasland hetgeen wat de vakbonden doen. Voor de stakings- en actiedag die ze vandaag hebben uitgeroepen, toont gedelegeerd bestuurder Luc Luwel niet het minste begrip. ‘Naast de sterk verhoogde energiekosten krijgen onze bedrijven door de inflatie ook exploderende loonkosten te slikken. Net op zo’n moment vinden de vakbonden het nodig om werkgevers nog eens extra te treffen, door extra loonsverhogingen te eisen. Met een dreigende recessie getuigt dat van een ongezien gebrek aan economisch realisme’, stelt hij. ‘Want met deze eis stellen ze alles in het werk om de concurrentiekracht van onze bedrijven nog verder te ondermijnen. Terwijl die door de huidige context vandaag al sterk onder druk staat. Op deze wijze zagen de vakbonden aan de poten van de welvaart van Vlaanderen.’
Voka – Kamer van Koophandel Antwerpen-Waasland ziet vijf glasheldere redenen waarom een actiedag zoals vandaag ons uiteindelijk zuur zal opbreken.
1. Bedrijven kreunen onder de exploderende loonkost. Nooit eerder in de laatste 40 jaar zagen bedrijven de lonen die ze hun medewerkers betalen zo snel stijgen als nu. Op 1 januari gaan de lonen van meer dan 1 miljoen mensen met 10 % omhoog. En ook in de volgende jaren zet die stijging zich door. We verwachten dat de lonen op drie jaar tijd 21 % hoger uitkomen.
2. Slechts een op de vijf ondernemingen kan de fors toegenomen loon- en energiekosten doorrekenen. Veel bedrijven sluiten hierdoor tijdelijk de deuren en hebben geen werk meer voor een deel van de medewerkers: over heel Vlaanderen zijn 950 bedrijven geheel of deels gesloten en zitten 47.000 medewerkers thuis. We zien ook dat de interimarbeid aan het dalen is, wat altijd een slecht voorteken is.
3. De Duitse lonen zullen met zo’n 6 % stijgen in 2023, bij ons komt er 10 % bij. Ook in Nederland en Frankrijk stijgen de lonen minder snel dan bij ons. Onze loonhandicap ten opzichte van de buurlanden stijgt naar 8,6 %. We prijzen onze goederen en diensten en vooral ook onze jobs uit de markt. Nu al schat een onderneming op de drie in het in de nabije toekomst met minder personeel te moeten doen.
4. Na de coronacrisis herleefden de economieën wereldwijd. Ook de start van 2022 was veelbelovend en bedrijven maakten weer winst. Daar blijft op het einde van dit jaar weinig van over. Door de kostenstijgingen komt de economie tot stilstand en kijken we aan tegen een economische krimp. Bedrijven moeten hun reserves aanspreken om de recessie door te komen. Elk Europees land bereidt zich voor op een moeilijke winter. Enkel in België wordt er gestaakt omdat een loonstijging met 10 % niet genoeg is voor de vakbonden. Dit kan geen enkele onderneming begrijpen, en al zeker niet op de hoofdkwartieren van de buitenlandse vestigingen in Vlaanderen.
5. Het ergste moet nog komen. Veel bedrijven zien in het laatste kwartaal van dit jaar hun oude energiecontact aflopen. De hoge energieprijzen sijpelen pas straks ten volle door in de bedrijven. Vanaf januari komt daar de loonstijging bovenop. Daardoor worden bedrijven genoodzaakt om minder te investeren, minder mensen aan te werven en minder te kunnen groeien. De bouwstenen voor een welvarend Vlaanderen dreigen als een kaartenhuis in te storten.
Op basis van deze opsomming kan Luc Luwel slechts één conclusie trekken. ‘Nu staken staat gelijk aan onze welvaart kraken’, besluit hij.
